ชีวิตวัยเด็ก

เป็นชีวิตที่สนุกสนานมากเพราะเราจะเล่นอะไรก็ได้โดยไม่มีคนว่าเพราะเราเป็นเด็กและยังไม่ต้องใส่ใจเรื่องเรียนมากมายเท่าที่ควรเพราะตอนเราเด็กๆไม่มีเกรดเหมือนตอนเข้าชั้นประถมขึ้นมาและไม่ต้องคิดมากในเรื่องอื่นเพราะเรานั้นเล่นอยู่ตลอดเวลาทำให้ไม่ได้คิดเรื่องอื่นนอกจากเรื่องเล่นเหมือนตอนนี้พอเราขึ้นชั้นประถมศึกษามาเราก็ต้องค่อยๆจากลาชีวิตเดิมๆที่เราำได้วิ่งเล่นได้สนุกกับเพื่อนแต่เราก็ยังไม่าขาดมันไปแค่มันน้อยลงมาจากเดิมแต่ต้องเอาเวลาที่เราเหลือจากการที่เคยเล่นในตอนเด็กมาใส่ใจเรียนเพิ่มมากขึ้นและขยันมากกว่าเดิมและเรายังโชคดีที่มีพ่อแม่ที่เอาใจใส่ช่วยผลักดันให้เรามาได้จนตอนนี้ทำให้เรานั้นได้มาอยู่ห้อง ICT